In Een cursus in wonderen onderwijst Jezus ons dat het kiezen voor het ego als gids voor ons denken en handelen feitelijk altijd een keuze voor zwakte is: “Je kiest altijd tussen jouw zwakheid en de kracht van Christus in jou. En wat je kiest wordt voor jou werkelijkheid. Door zwakheid eenvoudig nooit als leidraad voor je handelingen te gebruiken, heb je haar geen kracht gegeven. En het licht van Christus in jou heeft de leiding gekregen over alles wat jij doet. Want jij hebt je zwakheid naar Hem gebracht, en Hij heeft jou Zijn kracht daarvoor in de plaats gegeven.” (T31.VIII.2:3-7). Het vereist echter heel wat spiritueel leerwerk voordat we inzien dat de schijnbare kracht van ons ego eigenlijk altijd neerkomt op zwakte. Hoe zit dat?
Les 47, “God is de kracht waarop ik vertrouw”, gaat hier nader op in: “Als jij op je eigen kracht vertrouwt, heb je alle reden om ongerust, bezorgd en bang te zijn. Wat kun jij voorspellen of beheersen? Wat is er in jou waarop jij rekenen kunt? Wat kan jou het vermogen verschaffen je van alle facetten van een probleem bewust te zijn en ze zo op te lossen dat er alleen iets goeds van komen kan? Wat is er in jou dat jou de juiste oplossing als zodanig doet herkennen en jou de garantie geeft dat die zal worden bereikt? Vanuit jezelf kun je niets van dit alles. Geloven dat je dit wel kunt, is je vertrouwen schenken waar vertrouwen ongegrond is, en angst, verontrusting, depressiviteit, kwaadheid en verdriet rechtvaardigen. Wie kan zijn vertrouwen stellen in zwakheid en zich veilig voelen?” (Wd1.47.1:1-2:3).
Daarom stelt Jezus in zijn Handboek voor Leraren dat “…het noodzakelijk [is] dat de leraar van God beseft, niet dat hij niet mág oordelen, maar dat hij dat niet kán.” (H10.2:1). Na een toelichting hierop die sterk lijkt op wat we net in les 47 zagen, nodigt hij ons dan ook uit: “Vel dan nog één laatste oordeel. En wel het volgende: er is Iemand bij jou wiens oordeel volmaakt is. Hij kent alle feiten: uit verleden, heden en toekomst. Hij kent wel alle gevolgen van Zijn oordeel op alles en iedereen daarbij op een of andere manier betrokken. En Hij is volkomen rechtvaardig tegenover iedereen, want Zijn waarneming is niet vervormd. Laat alle oordeel dan ook varen, niet met spijt maar met een zucht van dankbaarheid. Nu ben je van een last bevrijd die zo groot was dat je er alleen maar onder kon wankelen en neervallen. En het was allemaal een illusie. Meer niet.” (H10.4:6-5:4).
Je vertrouwen stellen in het ego leidt dus altijd tot een gevoel van zwakte, omdat we nu eenmaal niets zeker kunnen weten. Tegelijkertijd benadrukt Jezus dat het omgekeerde ook geldt: “Wie kan zijn vertrouwen stellen in kracht en zich zwak voelen? God is je veiligheid in elke omstandigheid. Zijn Stem spreekt namens Hem in alle situaties en in elk aspect van alle situaties, en zegt je precies wat jou te doen staat om een beroep te doen op Zijn bescherming en Zijn kracht. Er zijn geen uitzonderingen, want God kent geen uitzonderingen. En de Stem die namens Hem spreekt, denkt zoals Hij” (Wd1.47.2:4-3:4). Deze ‘Stem namens Hem’ is ook de Stem namens Liefde, en wel de eenheidsliefde waar het ego niets van weet. Alleen door te kiezen voor deze Stem namens Liefde kunnen we de Kracht vinden waarmee we al onze (voorziene) problemen aankunnen, zolang we nog denken dat we werkelijk echte problemen hebben in de tijd en ruimte die we ons leven noemen.
In de aanvulling “Het Lied van het Gebed” onthult Jezus het ‘geheim’ van hoe dat nou werkt, het kiezen voor de Stem namens Liefde. Het komt eigenlijk neer op het opgeven van het stellen van eisen aan een specifieke oplossing voor een specifiek probleem: “Het geheim van het ware gebed is de dingen te vergeten die jij meent nodig te hebben. […] zie voorbij aan je specifieke behoeften zoals jij die ziet, en geef je ze over in Gods Handen. […] Wat kan Zijn antwoord anders zijn dan jouw herinnering van Hem? Kan dat worden geruild voor een beetje, te verwaarlozen advies over een probleem van heel korte duur? God antwoordt louter voor de eeuwigheid. Maar toch zijn alle kleine antwoorden hierin vervat.” (LvG.1.4:5-8).
De manier om hier een gewoonte van te maken, van dag tot dag, van minuut tot minuut, is om regelmatig te oefenen met “…loslaten, in een stille tijd van luisteren en liefhebben”, (LvG.1.5:1), ofwel wat wij gewoonlijk meditatie noemen. Dit is ook precies waar de oefening in de aangehaalde werkboekles 47 op neerkomt: “Probeer in de laatste fase van de oefenperiode diep in je denkgeest een plek van ware veiligheid te bereiken. Je zult weten dat je die hebt bereikt als je een gevoel van diepe vrede ervaart, hoe kort ook. Laat alle onbenulligheden los die aan de oppervlakte van je denkgeest borrelen en kolken, en reik in de diepte daaronder naar het Koninkrijk der Hemelen. Er is een plaats in jou waar volmaakte vrede heerst. Er is een plaats in jou waar niets onmogelijk is. Er is een plaats in jou waar de kracht van God verblijft.” (Wd1.47.7).
Naarmate je vaardiger wordt in het consequent kiezen voor de Stem namens Liefde in plaats van de stem namens afscheiding (ego), zul je steeds vaker ervaren wat Jezus ons in hoofdstuk 20 van zijn Tekstboek belooft: “Als je eenmaal Zijn plan [d.w.z., Liefde] aanvaardt als de enige functie die jij vervullen wilt, zal er niets zijn dat de Heilige Geest niet voor jou zal regelen, zonder inspanning jouwerzijds. Hij zal jou voorgaan en je pad effenen, en geen stenen op je weg laten liggen waarover jij struikelen kunt, noch obstakels die je weg versperren. Niets dat je nodig hebt zal jou worden onthouden. Er is niet één ogenschijnlijke moeilijkheid die niet zal wegsmelten voor je die bereikt. 8Jij hoeft over niets na te denken, en je mag over alles onbekommerd zijn, behalve over het enige doel dat jij vervullen wilt. Zoals dat jou werd gegeven, zo zal ook de vervulling zijn.” (T20.IV.8:4-9). Kies vandaag en de rest van je dagen dus voor werkelijke Kracht!
— Jan-Willem van Aalst, november 2021
Ik zoek innerlijke vrede .nl 